ضمیر در زبان انگلیسی چیست و انواع آن کدامند؟

ضمیر (Pronoun) در زبان انگلیسی کلمه‌ای است که به جای اسم (Noun) یا عبارت اسمی به کار می‌رود تا از تکرار جلوگیری کند یا جمله را روان‌تر کند. ضمایر برای اشاره به افراد، اشیا، مکان‌ها یا مفاهیم استفاده می‌شوند. در ادامه، انواع ضمایر و کاربردشان توضیح داده می‌شود:

1. ضمایر فاعلی (Subject Pronouns)

• کاربرد: به‌عنوان فاعل جمله (کسی یا چیزی که کار را انجام می‌دهد) استفاده می‌شوند.
• لیست:
  • I (من)
  • You (تو/شما)
  • He (او، مذکر)
  • She (او، مؤنث)
  • It (آن، برای اشیا یا حیوانات)
  • We (ما)
  • They (آن‌ها)
• مثال:
  • She is reading a book. (او کتاب می‌خواند.)
  • They are playing football. (آن‌ها فوتبال بازی می‌کنند.)

2. ضمایر مفعولی (Object Pronouns)

• کاربرد: به‌عنوان مفعول (کسی یا چیزی که عمل روی آن انجام می‌شود) استفاده می‌شوند.
• لیست:
  • Me (من)
  • You (تو/شما)
  • Him (او، مذکر)
  • Her (او، مؤنث)
  • It (آن)
  • Us (ما)
  • Them (آن‌ها)
• مثال:
  • He called me. (او به من زنگ زد.)
  • I saw them in the park. (من آن‌ها را در پارک دیدم.)

3. ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)

• کاربرد: برای نشان دادن مالکیت (بدون اسم بعد از آن‌ها) استفاده می‌شوند.
• لیست:
  • Mine (مال من)
  • Yours (مال تو/شما)
  • His (مال او، مذکر)
  • Hers (مال او، مؤنث)
  • Its (مال آن، نادر)
  • Ours (مال ما)
  • Theirs (مال آن‌ها)
• مثال:
  • This book is mine. (این کتاب مال من است.)
  • The car is theirs. (ماشین مال آن‌هاست.)

4. صفت‌های ملکی (Possessive Adjectives)

• کاربرد: قبل از اسم می‌آیند و مالکیت را نشان می‌دهند.
• لیست:
  • My (مال من)
  • Your (مال تو/شما)
  • His/Her/Its (مال او/آن)
  • Our (مال ما)
  • Their (مال آن‌ها)
• مثال:
  • My phone is new. (تلفنم جدید است.)
  • Their house is big. (خانه‌شان بزرگ است.)

5. ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)

• کاربرد: وقتی فاعل و مفعول یک نفر یا چیز باشد (برای اشاره به خود).
• لیست:
  • Myself (خودم)
  • Yourself/Yourselves (خودت/خودتان)
  • Himself (خودش، مذکر)
  • Herself (خودش، مؤنث)
  • Itself (خودش، برای اشیا)
  • Ourselves (خودمان)
  • Themselves (خودشان)
• مثال:
  • I taught myself English. (من خودم انگلیسی یاد گرفتم.)
  • They enjoyed themselves at the party. (آن‌ها در مهمانی به خودشان خوش گذراندند.)

6. ضمایر اشاره‌ای (Demonstrative Pronouns)

• کاربرد: برای اشاره به اشیا یا افراد خاص (نزدیک یا دور).
• لیست:
  • This (این، مفرد نزدیک)
  • That (آن، مفرد دور)
  • These (این‌ها، جمع نزدیک)
  • Those (آن‌ها، جمع دور)
• مثال:
  • This is my pen. (این قلم من است.)
  • Those are her shoes. (آن‌ها کفش‌های او هستند.)

7. ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns)

• کاربرد: برای اشاره به افراد یا اشیا به‌صورت غیرمشخص.
• لیست:
  • Someone/Somebody (کسی)
  • Anyone/Anybody (هر کسی)
  • Everyone/Everybody (همه)
  • Something (چیزی)
  • Nothing (هیچ‌چیز)
• مثال:
  • Somebody is knocking at the door. (کسی در می‌زند.)
  • Nothing is impossible. (هیچ‌چیز غیرممکن نیست.)

8. ضمایر پرسشی (Interrogative Pronouns)

• کاربرد: برای سؤال کردن درباره افراد یا اشیا.
• لیست:
  • Who (چه کسی، فاعل)
  • Whom (چه کسی، مفعول)
  • Whose (مال چه کسی)
  • What (چه چیزی)
  • Which (کدام)
• مثال:
  • Who is your teacher? (معلمت کیست؟)
  • What do you want? (چه می‌خواهی؟)

9. ضمایر موصولی (Relative Pronouns)

• کاربرد: برای اتصال دو جمله و دادن اطلاعات اضافی درباره اسم.
• لیست:
  • Who (برای افراد، فاعل)
  • Whom (برای افراد، مفعول)
  • Whose (مالکیت)
  • Which (برای اشیا یا حیوانات)
  • That (برای افراد یا اشیا)
• مثال:
  • The man who called you is my friend. (مردی که به تو زنگ زد، دوستم است.)
  • This is the book that I read. (این کتابی است که خواندم.)

نکات مهم

• جایگزینی درست: ضمیر باید با اسم جایگزین‌شده از نظر تعداد (مفرد/جمع) و جنسیت (مذکر/مؤنث) مطابقت داشته باشد.
  • مثال: Sarah → She / The cats → They
• موقعیت در جمله: ضمایر فاعلی در ابتدای جمله و ضمایر مفعولی بعد از فعل یا حرف اضافه می‌آیند.
  • Give it to him. (آن را به او بده.)
• تمرین: برای یادگیری، جملاتی با اسم بنویسید و سپس اسم را با ضمیر مناسب جایگزین کنید.
  • مثال: John is tall. → He is tall.